Echt, de grootste plaats in onze gemeente, wordt al vanaf de Romeinse tijd permanent bewoond. De eerste schriftelijke vermelding van Echt staat in een akte uit 950. Echt werd toen nog geschreven als Ehti of Ettha. Vanaf de 13e eeuw ontwikkelt Echt zich tot een stad met een stadsomwalling, poorten en stadsgrachten. Het schepenzegel van Echt wordt al genoemd in 1259. De bronzen zegelstempel is bewaard gebleven. Vanaf 1277 voert Echt een wapen met een Andreaskruis. Na de fusie met Susteren in 2003 kreeg de gemeente een nieuw wapen.

Sint-Landricuskerk

In het jaar 939 schonk koningin Gerberga haar rechten op de kerk aan het kapittel van St. Servaas te Maastricht. De van oorsprong Romaanse kerk werd in de 15e eeuw als laat-gotische hallenkerk verbouwd en in 1870/71 gerestaureerd en uitgebreid. Patroonheilige is de H. Landricus. De neogotische toren raakte in januari 1945 zwaar beschadigd en stortte in. In 1959 is de huidige toren gebouwd. In de kerk bevindt zich een herdenkingsaltaar ter ere van Edith Stein.

Het stadhuis

Het oude stadhuis aan de Plats uit 1820 werd in 1887 vervangen door een groter raadhuis dat in 2005/07 werd gerestaureerd. Het Historisch Informatie Punt (HIP) is hierin gevestigd. Hierin werken het Museum van de Vrouw, bibliotheek De Domijnen, de Heemkundekring “Echter Landj”en Veldeke Krink Ech samen. Daarnaast zit er een Servicepunt van de VVV.

Karmelietessenklooster

Dit klooster aan de Bovenstestraat werd in 1879 gebouwd en is sterk verbonden met de herinnering aan de heilige Edith Stein, die van 1938 tot 1942 in het klooster verbleef.

De keramische industrie

In de tweede helft van de 19e eeuw komt in Echt de keramische (kleiwaren) industrie sterk op. De dakpannen zijn het belangrijkste product.

Tweede wereldoorlog

Echt werd op 18 en 19 januari 1945 door Britse troepen bevrijd.